مزیت استفاده از بریس‌های متحرک ارتودنسی

بریس‌های ارتودنسی متحرک عملکرد خود را با وارد کردن فشار آرام و کنترل شده به دندان‌ها جهت حرکت دادن آنها به سمت موقعیت مناسب انجام می‌دهند. مزیت استفاده از بریس‌های ارتودنسی متحرک مربوط به امکان خارج کردن آنها برای غذا خوردن و تمیز کردن می‌باشد. علاوه بر این، در صورتی‌که قصد دارید در یک ملاقات مهم یا مهمانی رسمی شرکت کنید، می‌توانید بریس‌های ارتودنسی متحرک را از دهان خود خارج کنید. به هر حال، این ابزارها به میزان بریس‌های سنتی و ثابت اثربخشی ندارند. به همین خاطر لازم است متخصص ارتودنسی با بررسی شرایط درباره نوع مناسب ارتودنسی به شما راهنمایی لازم را ارائه نماید.

کاربرد بریس‌های ارتودنسی متحرک

حفظ فضا
کاهش مشکل پیش‌دندانی (که با بهبود ظاهر صورت فرد همراه است)
کمک به رشد مناسب دندان‌ها
حرکت دندان‌ها به سمت موقعیت مناسب

در چه مواردی استفاده از بریس‌های ارتودنسی متحرک مناسب است؟

مشکلات ساده مربوط به نامرتبی یک یا چند دندان را می‌توان با هدایت آنها به سمت موقعیت صحیح از طریق بریس‌های ارتودنسی متحرک درمان کرد. علاوه بر این تمام افرادی که سن آنها بالاتر از ۷ سال است می‌توانند از بریس‌های ارتودنسی متحرک با طول درمان تقریبی بین ۶ تا ۹ ماه استفاده کنند. به هر حال، باید همیشه به خاطر داشته باشید موفقیت درمان با استفاده از بریس‌های ارتودنسی متحرک به رعایت دقیق توصیه‌ها و نکات پزشک معالج توسط بیمار بستگی دارد.

به هر حال، استفاده از بریس‌های ارتودنسی متحرک برای همه افراد مناسب نیست و به همین خاطر لازم است فرد قبل از تصمیم‌گیری نهایی درباره مناسب بودن این درمان برای خود، با متخصص ارتودنسی صحبت کند. در واقع بریس‌های متحرک بیشترین تاثیر را برای مشکلات ارتودنسی خفیف و متوسط دارد. این درمان برای حرکت افقی دندان‌ها (به سمت راست یا چپ)) مناسب است، اما اثربخشی لازم را برای اصلاح موارد چرخش دندان‌ها به داخل یا خارج ندارد. به این ترتیب مشکلات شدید مربوط به ازدحام دندان‌ها، فضای زیاد بین دندان‌ها یا مشکلات شدیدد نامرتبی آنها بهتر است با بریس‌های ارتودنسی سنتی و ثابت درمان شوند. از این طریق متخصص ارتودنسی توانایی بیشتری برای کنترل حرکت دندان‌ها در اختیار خواهد داشت.

انواع بریس‌های ارتودنسی متحرک

ابزارهای فانکشنال (FUNCTIONAL APPLIANCE)
یک ابزار فانکشنال در واقع بریس متحرکی است که بطور همزمان بر روی دندان‌های بالا و پایین استفاده می‌شود. امروزه انواع مختلف این ابزارها ساخته شده و برای استفاده افراد قابل دسترسی است.

توین بلاک
این ابزار عبارت از بریس‌های ارتودنسی متحرک است که برای ایجاد هماهنگی در فک مورد استفاده قرار می‌گیرد. توین بلاک به عنوان یک ابزار قوی می‌تواند مشکل اورجت دندان را در نوجوانان کاهش داده و برای مثال از ۱۰ میلی‌متر به استاندارد ایده‌آل ۴ میلی‌متر در طول ۶ تا ۹ ماه برساند. به این ترتیب لازم است فرد طبق توصیه متخصص ارتودنسی به صورت تمام وقت این ابزار راا برای مدت ۹ تا ۱۲۲ ماه استفاده کند.

با توجه به اینکه این ابزار ارتودنسی متحرک از قدرت عضلات جویدن غذا در دهان استفاده می‌کند، لازم است فرد در طول یک دوره زمانی مشخص از آن بطور تمام وقت استفاده کند. به هر حال، در صورتی‌که با خستگی فک در هنگام استفاده از این ابزار مواجه شدید، به سادگی می‌توانید بریس ارتودنسی متحرک را برای یک مدت زمانی کوتاه از دهان خارج کرده و به فک خود استراحت دهید.

توین بلاک به نحوی طراحی شده که امکان غذا خوردن در هنگام استفاده از آن برای بیمار وجود داشته باشد. با این وجود اگر در ابتدا غذا خوردن با این ابزار ارتودنسی متحرک برای شما دشوار بود، می‌توانید در هنگام صرف غذا آن را از دهان خود خارج کنید.

پلاک‌های ارتودنسی متحرک و نگهدارنده‌ها

پلاک‌های ارتودنسی متحرک و نگهدارنده‌ها بطور معمول برای حفظ نتایج ارتودنسی پس از تکمیل درمان مورد استفاده قرار می‌گیرند. اکثر نگهدارنده‌های ارتودنسی را می‌توان برای غذا خوردن و تمیز کردن از دهان خارج کرد، اما لازم است بیمار تا حد ممکن از آنها پس از تکمیل درمان ارتودنسی متحرک استفاده کند تا به این ترتیب ساختار جدید تشکیل شده برای دندان‌ها و طرح لبخند خود را حفظ نماید.

فضا نگهدار ارتودنسی متحرک

از بین رفتن پیش از موعد دندان شیری می‌تواند مشکلات متعدد برای رشد دندان‌های دائمی ایجاد کند. به غیر از مشکلات عادی ایجاد شده در ارتباط با غذا خوردن و صحبت کردن، فاصله ایجاد شده در این شرایط می‌تواند باعث شود سایر دندان‌ها به سمت فضای خالی حرکت کرده و مسیر رشد دندان‌های دائمی را مسدود کنند. این شرایط در نهایت باعث نامرتبی دندان‌ها می‌شود. به این ترتیب استفاده از فضا نگهدار ارتودنسی متحرک در محل فضای خالی بین دندان‌ها می‌تواند در پیشگیری از این مشکلات نقش موثر داشته باشد.

مراقبت از بریس‌های ارتودنسی متحرک

این ابزارها می‌بایست طبق توصیه متخصص ارتودنسی استفاده شده و فقط برای تمیز کردن یا انجام فعالیت‌های ورزشی دارای تماس مستقیم از دهان خارج شوند. همواره لازم است بیمار بلافاصله پس از خارج کردن این بریس‌های ارتودنسی متحرک از دهان آنها را در جعبه مخصوص قرار دهد تا به این ترتیب از وارد شدن آسیب به آنها یا گم شدن احتمالی بریس‌ها جلوگیری کند.
بریس‌های ارتودنسی متحرک می‌بایست حداقل دو بار در روز تمیز شوند. انجام این کار از طریق استفاده از یک مسواک با موهای نرم و خمیردندان برای پاک کردن مواد غذایی باقیمانده بر روی بریس امکان‌پذیر است. به این منظور لازم است سینک ظرف‌شویی به میزان کافی با آب پر شود تا از شکسته شدن این ابزارهای ارتودنسی متحرک در صورت افتادن آنها از دست جلوگیری گردد. علاوه بر این بیمار می‌تواند هر دو روز یک بار از یک محلول مخصوص برای ضدعفونی کردن بریس‌های ارتودنسی متحرک استفاده کند.
در هنگام استفاده از بریس‌های ارتودنسی متحرک لازم است از مصرف مواد غذایی خاص شامل غذاهای چسبنده، سفت، بسیار شیرین و نیز آدامس خودداری شود. مصرف این غذاها می‌تواند باعث وارد شدن آسیب به بریس‌های  یا چسبیدن آنها به ابزارهای ارتودنسی شده و در نتیجه این شرایط فرآیند ایجاد پوسیدگی در دهان آغاز می‌شود.
از مصرف نوشیدنی‌های گازدار و اسیدی خودداری کنید. این نوشیدنی‌ها شامل انواع نوشابه‌های گازدار و آب میوه هستند. در واقع مصرف این نوشیدنی‌ها می‌تواند باعث وارد شدن آسیب دائمی به مینای دندان شود. در هر حال بهتر است از آب به عنوان یک نوشیدنی سالم استفاده شود!
سعی کنید بریس‌های ارتودنسی متحرک را بطور تمام وقت استفاده کنید. خارج کردن این ابزارها از دهان در هنگام غذا خوردن نمی‌تواند در فرآیند درمان شما اختلال ایجاد کند، اما مطمئناً این فرآیند را با تاخیر مواجه خواهد کرد.
شما می‌توانید بریس‌های ارتودنسی متحرک را با مسواک نرم و خمیردندان شستشو دهید. علاوه بر این لازم است این ابزارها با محلول مخصوص برای ۴ یا ۵ بار در هفته ضدعفونی شوند.
در بهترین حالت لازم است بریس‌های ارتودنسی متحرک در هنگام ورزش کردن از دهان خارج شوند. به این منظور شما می‌توانید بریس‌های خود را در یک جعبه مخصوص به منظور حفاظت از آنها قرار دهید. به خاطر داشته باشید لازم است نام خود را بر روی جعبه نگهداری بریس ارتودنسی متحرک بنویسید.
معمولاً به افراد توصیه می‌شود هنگام نواختن سازهای بادی بریس‌های ارتودنسی متحرک را از دهان خود خارج نمایند.

معایب استفاده از بریس‌های ارتودنسی متحرک
درمان با بریس‌های ارتودنسی متحرک نیازمند مسئولیت‌پذیری و پشتکار بیمار برای استفاده از آنها است. به این ترتیب بیمار می‌بایست از این بریس‌ها بطور تمام وقت به غیر زمان غذا خوردن، مصرف نوشیدنی، مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن استفاده کند. این شرایط به معنی اینست که اگر شما باز گرداندن بریس‌های ارتودنسی متحرک را به دهان خود پس از انجام این فعالیت‌ها فراموش کنید، پیشرفتی در فرآیند درمان شما ایجاد نخواهد شد. بطور مشابه، در صورتی‌که به مقدار لازم از این بریس‌های ارتودنسی متحرک استفاده نشود، دندان‌های شما طبق برنامه تعیین شده به سمت موقعیت صحیح حرکت نخواهند کرد. در نتیجه این شرایط ممکن است شما با نتایج درمان غیر موفقیت‌آمیز یا یک دوره طولانی درمان مواجه شوید.

احساس ناراحتی برای چند روز اول استفاده از بریس‌های ارتودنسی متحرک مسئله‌ای عادی است و قرار گرفتن مناسب این ابزارها در دهان و عادت کردن بیمار به استفاده از آنها ممکن است به چند هفته زمان نیاز داشته باشد.

مطالب مرتبط:

طرح لبخند

ردیف کردن دندان

ارتودنسی لینگوال

ارتودنسی دیمون

ناهنجاری های فک

افراد نیازمند به ارتودنسی

تنها دندان پزشک یا متخصص ارتودنسی می تواند سودمندی استفاده از روش های ارتودنسی را برای بیمار مشخص کند. بیمار با مراجعه به کلینیک ارتودنسی و بیان مشکل درخواست ارائه خدمات را می‌کند.در این حالت بر اساس ابزارهای تشخیص مشکل  و نیز دریافت سابقه کامل پزشکی و دندانی بیمار، انجام معاینات کلینیکی، مدل های ساخته شده از دندان ها، و عکسس برداری رادیولوژی، دندان پزشک یا متخصص ارتودنسی می تواند استفاده از روش های درمانی ارتودنسی را به بیمار پیشنهاد کرده و از یک برنامه درمانی مناسب برای رفع مشکل وی استفادهه نماید. توجه به عادات غلط و رفع آنها در پیشگیری و درمان ارتودنسی موثر می باشد ، مکیدن انگشت در کودکان به عنوان شایع‌ترین عادت، در صورت آنان اثرات ناخواسته‌ای می‌گذارد که باعث عدم رویش دندان‌های جلو و چرخش هر دو فک می‌شود.

ارتودنسی همراه با جراحی فک

همانطور که ارتودنسی می تواند وضعیت دندان ها را اصلاح کند، جراحی ارتودنسی (که به عنوان جراحی ارتوگناتیک نیز شناخته می شود) نیز می تواند وضعیت مشکلات فک بیمار را اصلاح کرده و توانایی وی برای جویدن، صحبت کردن و تنفس را بهبود بخشید و ظاهر اجزای صورت فرد را زیباتر نماید. متخصص ارتودنسی از جراحی ارتودنسی برای بیمارانی استفاده می کند که فک آنها هنوز بطور کامل رشد نکرده و وضعیت گاز گرفتن دندان های آنها نامناسب بوده و با مشکلات زیبایی در صورت خود مواجه هستند. فرآیند رشد فک معمولاً در سن ۱۶ سالگی برای دختران و در سن ۱۸ سالگی برای پسران کامل می شود. قبل از عمل جراحی فک می بایست رشد اجزای آن کامل شده باشد. به هر حال، حرکت دادن دندان ها قبل از عمل جراحی را می توان یک تا دو سال قبل از رسیدن به این سنین شروع کرد. در طول عمل جراحی ارتودنسی دندان که معمولاً ۶ تا ۱۸۸ ماه طول می  کشد، لازم است بیمار از بریس استفاده کرده و بطور منظم با متخصص ارتودنسی برای اصلاح وضعیت بریس ها ملاقات کند. با حرکت کردن دندان ها با استفاده از بریس، ممکن است بیمار تصور کند وضعیت گاز گرفتن دندان های وی به جای بهتر شدن، بدتر شده است. به هر حال، هنگامی که وضعیت فک در موقعیت مناسب پس از عمل جراحی ارتودنسی قرار گرفت، دندان های بیمار نیز در موقعیت مناسب قرار گرفته و مشکل بیمار بر طرف می شود. این عمل جراحی ارتودنسی در بیمارستان و توسط یک جراح دهان بر روی فک پایین انجام می شود. به این منظور، استخوان فک پشت دندان ها جدا شده و دندان ها به سمت جلو یا عقب با توجه به نیاز درمانی بیمار حرکت داده می شود. در صورتی که این عمل جراحی ارتودنسی بر روی فک بالا انجام شود، موقعیت فک بیمار ممکن است به جلو یا عقب حرکت داده شود یا اینکه فک به سمت بالا یا پایین هدایت می شود. پس از گذشت مدت زمان لازم برای بهبود بیمار (در حدود چهار تا هشت هفته)، متخصص ارتودنسی وضعیت گاز گرفتن دندان ها به دقتت تنظیم می کند. در اکثر موارد، بریس ها با گذشت ۶ تا ۱۲ ماه بعد از عمل جراحی برداشته می شوند. پس از برداشتن بریس، لازم است بیمار از پلاک ارتودنسی متحرک برای حفظ نتایج اینن  روش درمانی استفاده نماید.

انواع ارتودنسی

امروزه انواع مختلفی از وسایل ارتودنسی شامل ابزارهای ثابت و متحرک برای کمک به حرکت دادن دندان ها، بازآموزی  عضلات و تاثیر بر فرآیند رشد فک ها مورد استفاده قرار می گیرند. عملکرد این ابزارها با وارد کردن فشار آرام به دندان ها و فک ها می باشد. همچنین موثرترین روش ارتودنسی برای بیمار با توجه به میزان مشکل وی مشخص می شود.

ارتودنسی ثابت و متحرک

برخی از روش های ارتودنسی نیازمند نصب لوازمی بر روی دندان بطور ثابت هستند که به این روش خاص ارتودنسی در اصطلاح «ارتودنسی ثابت» گفته می شود. در مواردی نیز ارتودنسی به این صورت است که بیمار می تواند وسیله ارتودنسی را که پلاک متحرک است از دهان خود خارج کند. به این نوع ارتودنسی در اصطلاح «ارتودنسی متحرک» گفته می شود.

براکت های ارتودنسی فلزی

براکت های ارتودنسی فلزی رایج ترین نوع بریس ها هستند و امروزه ساده تر از هر زمان دیگر برای بیماران قابل استفاده می باشند. این براکت ها از فولاد ضد زنگ با کیفیت ساخته می شوند و می توانند دندان های بیمار را صاف نمایند. هنگام استفاده از این بریس های ارتودنسی، بیمار همچنین می تواند از الاستیک رنگی برای ایجاد ظاهر جذاب تر و شاداب تر استفاده نماید.

ارتودنسی دیمون

بریس های ارتودنسی دیمون از فلز مشابه مورد استفاده در تولید بریس های فلزی سنتی ساخته می شود. به هر حال، بریس  های دایمون نیازی به استفاده از الاستیک ندارند و به این ترتیب تعداد جلسات درمانی کمتر و نیز سایش کمتر در نتیجه استفاده از آنها بر روی دندان ایجاد می شود. بریس های ارتودنسی دیمون از فلز، سرامیک، یا براکت های شفاف ساخته می شود. این بریس ها اندازه ای مشابه بریس های فلزی دارند، اما در آنها از گیره های مخصوص برای کمک به نگه داشتن سیم های ارتودنسی دیمونجهت هدایت دهان ها به محل صحیح استفاده می شود. این گیره های ارتودنسی دیمون به کاهش فشار وارد شده به دندان کمک کرده و به خاطر عدم نیاز به الاستیک یا جایگزینی آن، نیاز کمتری به اصلاح دارند.

ارتودنسی سرامیکی یا همرنگ دندان

بریس های ارتودنسی سرامیکی از مواد اولیه شفاف ساخته می شوند و به همین خاطر جلب توجه آنها کمتر از بریس های فلزی است. به همین دلیل، بریس های سرامیکی عمدتاً برای جوانان و افراد بزرگسال که دارای نگرانی های خاص در ارتباط با زیبایی صورت هستند، این نوع ارتودنسی استفاده می شود. با وجودی که این نوع بریس ها کمتر جلب توجه می کنند، اما نیازمند مراقبت بیشتر برای حفظ سلامت دهان هستند، زیرا بریس های ارتودنسی سرامیکی بزرگتر و شکننده تر از بریس های فلزی عادی می باشند. به همین دلایل، بریس های سرامیکی بیشتر برای دندان های بالای پیشین در دهان استفاده می شوند.

ارتودنسی نامرئی

در واقع ارتودنسی نامرئی یک مجموعه از سینی های (تری) نامرئی، متحرک و راحت اکریلیک است که دندان ها را مشابه  بریس ها صاف می کند. این نوع سینی ها نه تنها نامرئی هستند، بلکه متحرک نیز می باشند و به همین خاطر بیمار می تواند در طول دوره درمان ارتودنسی به راحتی غذا خورده و نوشیدنی مصرف نماید و نیز مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نیز برای بیمارر راحت تر است. استفاده از این نوع تراز کننده ها ساده و راحت است و به علت عدم استفاده از فلز، باعث ایجاد سایش در داخل دهان در طول دوره درمان ارتودنسی نمی شوند.

ارتودنسی لینگوال یا مخفی

بریس های زبانی پشت دندان ها مخفی شده (ارتودنسی مخفی) و به همین خاطر در هنگام لبخند زدن «نامرئی» هستند. بریس های ارتودنسی لینگوال به صورت ۱۰۰% سفارشی و با توجه به شکل دندان های بیمار و از فلز ساخته می شوند. این نوع بریس های ارتودنسی یک انتخاب مناسب برای ورزشکاران، مدل ها، بازیگران، نوازندگان آلات موسیقی که ابزارهای بادی می نوازند، و نیز افراد حرفه ای بزرگسال هستند.

مدت زمان ارتودنسی

درمان ارتودنسی معمولاً به ۶ تا ۳۰ ماه زمان با توجه به سن فرد، شدت مشکلات دندان، و روش درمانی مورد استفاده نیاز دارد.

مراحل ارتودنسی

در این قسمت، مراحل ارتودنسی کودکان، ارتودنسی بزرگسالان، و بارداری که در صورت به کار بردن روش های معمول تر (ارتودنسی ثابت) به کار می روند، شرح داده شده است.

مرحله اول: قرار دادن براکت ها بر روی دندان: هنگامی که بیمار برای طی مراحل ارتودنسی به مطب متخصص ردیف کردن دندان مراجعه می کند، ابتدا یک جلسه مشاوره اولیه برای وی انجام می شود که شامل معاینه اولیه، بررسی سابقه مشکلات دندان و نیز مشاهده عکس رادیولوژی تهیه شده از دندان ها و استخوان فک است. هنگامی که بریس های ارتودنسی بر روی دندان قرار گرفت، از رترکتور گونه برای واضح و خشک نگه داشتن دندان ها در طول درمان ارتودنسی استفاده می شود. به این ترتیب ابتدا دندان ها برای اطمینان از اتصال صحیح براکت ها به آنها، صیقل داده شده و سپس با جریان هوا خشک می گردند. در ادامه از یک حالت دهنده مخصوص در سطوح جلوی دندان ها برای مدت ۳۰ ثانیه استفاده می شود تا به این ترتیب دندان ها برای چسباندن براکت های ارتودنسی آماده شوند. سپس حالت دهنده پاک شده و دندان ها خشک می شوند و از چسب مخصوص بر روی دندان ها برای بهبود فرآیند باندینگ استفاده می گردد. در این زمان، چسب مخصوص دندان پزشکی پشت براکت های ارتودنسی قرار گرفته و براکت ها بر روی محل های از پیش تعیین شده بر روی دندان ها قرار می گیرند. هنگامی که براکت ها در محل مناسب قرار گرفت، چسب اضافی از محل پاک می شود و براکت های ارتودنسی با استفاده از یک پرتو قوی در محل خود محکم می شوند. سپس رترکتور از دهان بیمار خارج شده و سیم های ارتودنسی در محل قرار می گیرند. کل فرآیند باندینگ براکت ها و قرار دادن سیم های ارتودنسی به حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه زمان نیاز دارد. طول مدت ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری اغلب با توجه به زمان مورد نیاز برای قرار دادن صحیح لوازم ارتودنسی بر روی دندان ها به منظور درمان مشکلات خاص بیمار تعیین می شود. هنگامی که بریس های فلزی برای اولین بار در دهان بیمار قرار گرفته و وضعیت ارتودنسی تنظیم شد، بیمار کمی با احساس سفتی در دهان خود مواجه می شود که معمولاً می تواند با دندان درد برای حدود چهار تا شش ساعت پس از کامل شدن جلسه درمان همراه شود.  این درد نتیجه مستقیم سفت شدن سیم های ارتودنسی قرار داده شده بر روی دندان ها است. در این زمان بیمار می تواند از داروهای مسکن موجود در داروخانه ها بدون نیاز به نسخه متخصص ارتونسی برای کاهش درد احتمالی خود استفاده نماید. درد بیمار در این شرایط احتمالاً با گذشت سه تا پنج روز از تکمیل درمان کاهش پیداا  خواهد کرد.

مرحله دوم: جلسات مراجعه به متخصص ارتودنسی: هنگامی که بریس های فلزی در محل خود قرار گرفتند، لازم است بیمار بطور منظم با متخصص ارتودنسی خود ملاقات نماید. دلیل این ملاقات ها به خاطر کشیده شدن و ضعیف شدن گره های الاستیکی نگه دارنده سیم های ارتودنسی در محل، با گذشت زمان می باشد. بدون انجام اصلاحات لازم، سیم های ارتودنسی در بارداری، بزرگسالان و ارتودنسی دندان کودکان قابلیت خود برای وارد کردن فشار مناسب به دندان ها جهت تغییر موقعیت آنها و دستیابی به اهداف درمانی مورد نظر را به تدریج از دست خواهند داد. در طول جلسه اصلاح وضعیت بریس ها، متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری همچنین می تواند وضعیت حرکت دندان ها و بهبود ایجاد شده در آنها را از نزدیکک بررسی نماید. به این ترتیب ممکن است به بیمار پیشنهادات خاص جهت بهبود نتایج نهایی حاصل درمان ارتودنسی ارائه شود. حرکت دندان ها از محل خود حداقل به سه هفته زمان نیاز دارد. این شرایط به معنی این است که جلسات مورد نیاز برای تنظیم بریس ها هر سه تا ده هفته یکبار برگذار خواهد شد. به هر حال امروزه با سیم های ارتودنسیجدید، تعداد جلسات اصلاح و تنظیم بریس کاهش یافته و در واقع مدت زمان ماندگاری نتایج درمان ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری افزایش یافته است.جلسات ملاقات با متخصص ارتودنسی برای تنظیم بریس هاا شامل باز کردن گره های رنگی الاستیک است که وظیفه نگه داشتن بریس ها بر روی دندان را بر عهده دارد. علاوه بر این در طول این جلسات سیم های ارتودنسی باز شده و دندان ها بطور کامل تمیز شده و پاک می شوند. متخصص ارتودنسی در ادامه وضعیت پیشرفت درمان را بررسی کرده و از سیم های ارتودنسی و بندهای جدید استفاده می کند. در صورتی که بتوان در این زمان از روش های درمان جایگزین استفاده کرد، متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری درباره این روش ها با شما صحبت خواهد کرد. در ادامه از سیم های ارتودنسی و الاستیک های جدید برای ادامه حرکت دندان ها و تداوم شرایط درمان استفاده خواهد شد.

مرحله سوم: برداشتن براکت ها: هنگامی که متخصص ارتودنسی کامل شدن دوره درمان را اعلام نماید، بریس های دندان با استفاده از یک فرآیند ساده و به نسبت بدون درد از دهان بیمار خارج خواهد شد. هنگامی که همه براکت های ارتودنسی خارج شدند، چسب های باندینگ باقیمانده با استفاده از یک ابزار مخصوص از روی دندان ها پاک خواهد شد. این ابزار مشابه وسیله ای است که برای ترمیم پوسیدگی های دندان استفاده می شود، اما به خاطر اینکه نیازی به حذف ساختارهای دندان در این حالت نیست، درد بیمار در این شرایط در سطح حداقل خواهد بود. پس از اینکه همه چسب های باندینگ ارتودنسی پاک شد، لثه ها ممکن است تا حدودی ملتهب شوند، اما این شرایط معمولاً با گذشت چند روز با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مناسب بر طرف خواهد شد.

مرحله چهارم: مراقبت های پس از ارتودنسی: در حدود یک هفته پس از برداشتن بریس های دندان، یک جلسه ملاقات با متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری برای کار گذاشتن پلاک های متحرک برگذار خواهد شد. به هر حال، گاهی اوقات پلاک های ارتودنسی متحرک از قبل ساخته شده و در جلسه برداشتن بریس ها، بر روی دندان ها قرار خواهندد گرفت. پلاک های متحرک ابزارهای ارتودنسی خاص هستند که استفاده از آنها پس از تکمیل درمان برای حفظ نتایج ناشی از درمان ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری لازم و ضروری است. در طول این مرحله از درمان، دندان ها به نسبت بی ثبات هستند و می بایست برای تکمیل موفقیت آمیز درمان با استفاده از این پلاک های ارتودنسی در محل نگه داشته شوند. پلاک های دندان بطور سفارشی برای دهان بیمار ساخته می شوند. در طول شش ماه اول پس از برداشتن بریس های ارتودنسی دندان، لازم است که این پلاک ها در طول بیست و چهار ساعت شبانه روز استفاده شوند. اما پس از گذشت این دوره، استفاده از پلاک های ارتودنسی متحرک فقط در طول زمان شب انجام می شود، اما با این وجود در این رابطه لازم است به نظر متخصصص  ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری و صلاحدید وی توجه شود.

سن مناسب برای درمان ارتودنسی

با وجودی که درمان ارتودنسی بیشتر برای نوجوانان استفاده می شود، اما افراد بزرگسال نیز ممکن است به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشند. بسیاری از متخصصان ارتودنسی بیان می کنند کودکان می بایست با متخصص ارتودنسی پس از شروع در آمدن دندان های دائمی در سن هفت سالگی ملاقات نمایند. در این سن، مشکلات دندان همچون مسائل مربوط به نحوه قرارر گرفتن دندان ها بر روی یکدیگر و شلوغی و ازدحام دندان ها در دهان به تدریج آشکار می شوند. شروع فرآیند درمان ارتودنسی در این سن به معنی لزوم استفاده از بریس در این سن نیست.

ارتودنسی پیش گیری

متخصصان ارتودنسی به کودکان پیشنهاد می دهند که ملاقات با پزشک را در سن ۷ سالگی شروع کنند. با شروع به موقع درمان، تشخیص مشکلات بالقوه و اصلاح آنها قبل از جدی شدن مسئله امکان پذیر می شود. انجام این کار می تواند در وقت و پول شما با پیش گیری از شروع مشکلات بعدی صرفه جوی کند. نتایج حاصل از بررسی های ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری نشان دهنده سودمند بودن ارتودنسی پیش گیرانه برای دستیابی به نتایج کلی مورد انتظار می باشد. به خاطر اینکه در این سن دندان های دائمی کودک هنوز بطور کامل رشد نکرده اند، متخصص ردیف کردن دندان می تواند بطور کامل وضعیت دندان ها را بررسی کرده و مشکلات احتمالی آنها را در مراحل اولیه، درمان نماید. هنگام انجام بررسی های اولیه در دوران کودکی، متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری ابتدا وجود مشکلات احتمالی نیازمند درمان همچون ازدحام و شلوغی دندان ها، ایجاد فضای باز بین دندان ها، پیش دندانی، یا لبخند لثهه ای را بررسی می نماید. مرحله اول درمان در این شرایط می تواند شامل درمان پیش گیرانه، یا درمان های اصلاحی باشد. در این زمان می توان از ابزارهای ارتودنسی به منظور جلوگیری از ایجاد مشکل، اصلاح یک مشکل جاری یا کمک به رشد صحیح استخوان فک استفاده کرد. به این ترتیب، در طول مرحله اول درمان ارتودنسی، مشکلات متعدد مربوط به هماهنگی دندان ها، لثه ها، فک ها، و مشکلات صورت را می توان درمان کرد. به منظور اطلاع از مناسب بودن کودک شما برای استفاده از این روش های درمانی، در جلسه مشاوره در مطب ارتودنسی شرکت نمایید.

مراقبت های لازم در زمان ارتودنسی

تغذیه در ارتودنسی: در طول دوره درمان ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری، می توان مجموعه ای از مواد غذایی متنوع را مصرف کرد. به هر حال، برخی از انواع مواد غذایی می توانند باعث وارد شدن آسیب و صدمه به براکت ها و سیم های ارتودنسی شوند. هنگامی که این اجزا دچار آسیب شوند، در نتیجه این شرایط بیمار با ناراحتی، حرکت ناخواسته دندان، نیاز به برگزاری جلسات درمانی اضافی در مطب متخصص ارتودنسی، و افزایش طول مدت درمان مواجه می شود. به خاطر داشته باشید، چسبی که برای نگه داشتن براکت ها بر روی دندان ها استفاده می شود، بسیار شکننده است. هنگامی که فشار بیش از حد به این چسب وارد شود، براکت های ارتودنسی از سطح مینای دندان جدا می شود. در طول چند روز اول پس از درمان، لازم است بیمار از مواد غذایی نرم استفاده کند. علاوه بر این لازم است بیمار از ابزارهای ارتودنسی در هنگام غذا خوردن تا زمان استفاده از بریس ها حفاظت نماید. به این ترتیب، لازم است بیمار از خوردن غذاهای سخت، سفت، چسبنده و ترد خودداری نماید.

مشکلات ارتودنسی و گرفتن وقت اورژانس: مشکلات اورژانسی در طول دوره درمان ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و  بارداری به ندرت اتفاق می افتد اما می بایست بدانید در هنگام مواجه شدن با درد شدید یا مواقع ایجاد درد در ارتباط با ابزارهای ارتودنسی که امکان مراقبت از آنها توسط خود بیمار وجود ندارد، لازم است با مطب متخصص ارتودنسی تماس گرفته شود. در این شرایط ممکن است با اطلاع از این موضوع که بسیاری از مشکلات ایجاد شده را می توان بطور موقت تا زمان ملاقات با متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری کنترل کرد،، تعجب نمایید. پس از کاهش ناراحتی بیمار، بسیار مهم است که با مطب متخصص ارتودنسی در اسرع وقت تماس گرفته شده و برای ملاقات با وی جهت انجام ترمیم های لازم وقت گرفتهه شود. توجه داشته باشید بی توجهی به ابزارهای ارتودنسی آسیب دیده و ترمیم نکردن آنها در یک دوره طولانی می تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در طرح درمانی شما شود.

مراقبت از براکت ها و بهداشت ارتودنسی: به منظور تکمیل موفقیت آمیز دوره درمان، بیمار می بایست بطور نزدیک با متخصص ارتودنسی خود هماهنگ باشد. دندان ها و فک ها فقط زمانی می توانند به سمت موقعیت صحیح خود حرکت کنند که بیمار به نحو صحیح و بطور مداوم از باندهای کششی، هدگیر یا سایر ابزارهای ارتودنسی تجویز شده توسط متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری استفاده نماید. توجه داشته باشید استفاده از ابزارهای آسیب دیده ارتودنسی می تواند دوره درمان شما را طولانی نماید. هنگامی که از بریس استفاده می کنید، بسیار مهم است که دندان های خود را پس از هر بار غذا خوردن مسواک زده و نخ دندان بکشید تا به این ترتیب دندان ها و لثه های خود را در طول دوره درمان ارتودنسی سالم نگه دارید. در صورتی که نیاز به کمک برای انتخاب مسواک، خمیر دندان، و نخ دندان مناسب برای شرایط خود دارید، با مطب متخصص ارتودنسی تماس گرفته و نظر وی را در این رابطه جویا شوید. مراقبتت های ارتودنسی بعد از انجام روند کار و در حین انجام از اهمیت به سزایی برخوردار است. سفید کردن دندان‌ها یا بلیچینگ درمانی است که در آن بد رنگی‌ها و رنگدانه‌هایی که به مرور زمان باعث تغییر رنگ دندان‌ها شده و حتی بعضی بد رنگی‌های ژنتیکی را بر طرف نموده ودندانهایی سفید و زیبا را به شما هدیه می‌کند.

هزینه ارتودنسی

هزینه درمان ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری به فاکتورهای متعدد بستگی دارد که برای مثال در این رابطه می توان به نوع درمان ارتودنسی، شدت ناهنجاری های فکی و دندان بیمار، و مدت درمان ارتودنسی اشاره کرد. در طول جلسه مشاوره، متخصص ارتودنسی پس از تعیین روش درمان و تخمین مدت زمان و نحوه انجام درمان، در مورد هزینه های ارتودنسی درر  کودکان، بزرگسالان و بارداری به شما اطلاعات کامل را ارائه خواهد کرد.

مطالب مرتبط:

طرح لبخند

ردیف کردن دندان

ارتودنسی لینگوال

ارتودنسی دیمون

ناهنجاری های فک

دلایل استفاده از ارتودنسی نامرئی

دیگر مزیت ارتودنسی نامرئی متحرک بودن آن است، بنابراین بیمار می‌تواند با خیال آسوده هر چه دلش می‌خواهد بخورد و دندان‌ها را بدون مشکل مسواک بزند و از نخ دندان استفاده کند. ارتودنسی نامرئی بسیار راحت است و چون در ساخت آن از فلز استفاده نمی‌شود، هیچ خراش یا زخمی داخل دهان ایجاد نمی‌شود. دیگر فایده عدم استفاده از فلز یا سیم این است که بیمار معمولاً زمان کمتری را برای تنظیم ارتودنسی در مطب پزشک سپری می‌کند. با تقبل هزینه ارتودنسی نامرئی این امکان را برای  بیمار فراهم می‌کند تا برنامه درمانی خود را از زمان شروع مشاهده و دنبال کند و وضعیت مرتب شدن دندان‌ها را با قبل مقایسه کند.

 نحوه عملکرد ارتودنسی نامرئی

هر پلاک ارتودنسی معمولاً به مدت ۲ هفته استفاده می‌شود و بیمار مجاز است تنها زمان خوردن، آشامیدن، مسواک زدن و  کشیدن نخ دندان پلاک را از دهان خارج کند. بنا به تشخیص پزشک در فواصل زمانی مناسب پلاک‌های ارتودنسی عوض می‌شود، دندان‌ها به تدریج، هفته به هفته حرکت می‌کند تا در نهایت کاملاً مرتب شود و در جای مناسب خود قرار بگیرد. بیمار هر ۶ هفته یک بار باید جهت اطمینان از به خوبی پیش رفتن برنامه درمان به متخصص ارتودنسی مراجعه کند. این درمان معمولاً در مجموع ۹ تا ۱۵ ماه زمان می‌برد و حدود ۱۸ تا ۳۰ پلاک عوضض  می‌شود، البته این اعداد ممکن است برای هر بیمار متفاوت با دیگری باشد.

مدت زمان درمان با ارتودنسی نامرئی

طول دوره درمان ارتودنسی نامرئی به میزان و نحوه نامرتب بودن دندان‌ها بستگی دارد، در هر حال دندان‌های اکثر بزرگسالان در عرض کمتر از یک سال منظم و ردیف می‌شود. اما نوجوانان باید مدت طولانی‌تری، تقریباً ۱۸ ماه، از ارتودنسی نامرئی استفاده کنند. هر چقدر بیمار به برنامه درمانی وفادارتر باشد و مدت بیشتری، حدود ۲۰ تا ۲۲ ساعت در روز، از پلاک استفاده کند، پلاک را فقط برای مسواک زدن و کشیدن نخ دندان در زمان‌های مشخص از دهان خارج کند، خوراکی‌های مناسب را در برنامه غذایی قرار دهد و به طور مرتب به متخصص ارتودنسی مراجعه کند،، سریع‌تر می‌تواند به لبخندی رویایی خود دست یابد. همچنین شما میتوانید از ارتودنسی سریع نیز استفاده نمایید.

مقایسه بریس های ارتودنسی نامرئی با بریس های فلزی

استفاده از ارتودنسی نامرئی پلاستیکی شفاف برای اصلاح بسیاری از مشکل‌های مربوط به نامرتب بودن دندان‌ها پیشنهاد می‌شود. پلاک‌های فلزی قدیمی را نمی‌توان برای اصلاح به‌هم‌ریختگی شدید دندان‌ها به کار برد. متخصص ارتودنسی پس از بررسی دقیق و کامل وضعیت دهان و دندان‌ها بهترین روش درمان را پیشنهاد می‌دهد.

مزایای ارتودنسی نامرئی

زیبایی: ارتودنسی نامرئی پلاستیکی شفاف به خوبی روی دندان‌ها می‌چسبد و به سختی قابل مشاهده است. اگرچه نتیجه نهایی استفاده از بریس‌ها یا پلاک‌های فلزی و ارتودنسی نامرئی یکسان است، اما پلاک‌ها، سیم‌ها و بریس‌های فلزی ارتودنسی بسیار بیشتر جلب توجه می‌کنند و باعث ناراحتی بیمار می‌شوند. دیگر بریس‌های شفاف مانند بریس‌های سرامیکی وو زبانی هر چند به آشکاری بریس‌های فلزی ارتودنسی نیستند، اما همچنان در ساخت آنها از فلز استفاده می‌شود.

راحتی: پلاک‌های شفاف ارتودنسی نامرئی هموار و بدون برجستگی و براق هستند و به خوبی به دندان می‌چسبند. ارتودنسی نامرئی باعث تحریک لثه‌ها یا داخل دهان نمی‌شود و بیمار هر بار که به دلیل وضعیت جدید دندان‌ها و حرکت کردن آنها مجبور به تعویض پلاک ارتودنسی می‌شود، ناراحتی بسیار ناچیزی را تحمل می‌کند که آن هم به سرعت برطرف می‌شود.

مراجعه کمتر به متخصص ارتودنسی: متخصص ارتودنسی در زمان مناسب پلاک‌ها را عوض می‌کند و به موازات پیشرفت درمان، قرار ملاقات‌هایی را در فواصل زمانی ۴ تا ۶ هفته‌ای تنظیم می‌کند تا مطمئن شود که درمان به خوبی پیش می‌رود و در صورت لزوم پلاک را عوض می‌کند. اما استفاده از بریس‌های قدیمی ارتودنسی مراجعه بیشتر به مطب را جهت تنظیم پلاک ایجابب  می‌کرد.

بهداشت دهان: با استفاده از ارتودنسی نامرئی بهتر می‌توان بهداشت دهان و دندان را رعایت کرد. پلاک‌های پلاستیکی متحرک هستند و به راحتی می‌توان آنها را هنگام مسواک زدن و کشیدن نخ دندان از دهان خارج کرد. به علاوه از آنجایی که در برنامه درمان با ارتودنسی نامرئی باید پلاک را پیش از خوردن و آشامیدن خارج کرد، غذای کمتری بین دندان‌ها گیر می‌کند و در نتیجه احتمال بروز مشکل‌های دندان مانند پوسیدگی کاهش می‌یابد.

بریس‌های نامرئی در مجموع گزینه‌ای مناسب برای اشخاصی هستند که دندان‌هایشان اندکی نامرتب است. ارتودنسی نامرئی روش آسان، بی‌دردسر، زیبا و تقریباً غیرقابل مشاهده‌ برای  خلق یک لبخند فریبنده و جذاب به شمار می‌رود.

هزینه و قیمت ارتودنسی نامرئی

هزینه ارتودنسی نامرئی بستگی به میزان مشکل و نوع ارتودنسی دندان دارد. در صورتیکه درمان‌های مرحله اول با پلاک‌های متحرک انجام شود هزینه و قیمت ارتودنسی دندان کمتر خواهد بود، البته بسته به شدت مشکل و تعداد پلاک‌های مورد استفاده این هزینه متفاوت خواهد بود.

در بیمارانی که نیاز به درمان ارتودنسی نامرئی دندان همراه با جراحی فک دارند، هزینه ارتودنسی دندان چون در دو مرحله قبل  و بعد از درمان انجام می‌شود بیشتر خواهد بود و هزینه درمان جراحی که ممکن است توسط جراح فک و صورت انجام می‌شود، جدا از هزینه و قیمت ارتودنسی نامرئی خواهد بود.

انجام درمان ارتودنسی دندان فقط جنبه زیبایی ندارد، بلکه با این شیوه دندان های مرتب شده و احتمال پوسیدگی و خراب شدن دندان های شما در آینده کمتر خواهد بود.ارتودنسی را می توان از سنین کم در کودک آغاز نمود تا مراحل بعدی درمان در سنین بزرگسالای زمانی کمتری را نیاز داشته باشد. انواع مختلفی از ارتودنسی ها شامل ارتودنسی ثابت ،نامرئی و ارتودنسی  متحرک وجود دارد که شما با مشورت با دندان پزشک و در نظر گرفتن هزینه آن می توانید بهترین درمان را داشته باشید.

مطالب مرتبط:

طرح لبخند

ردیف کردن دندان

ارتودنسی لینگوال

ارتودنسی دیمون

ناهنجاری های فک

ده سوالی که درباره ارتودنسی میپرسند

ارتودنسی یکی از مهمترین رشته های تخصصی دندانپزشکی است. همچنین اولین تخصص معرفی شده در دندانپزشکی می باشد. کار ارتودنسی بیشتر تصحیح مال اکلوژن یا جفت شدن  نامناسب دندانهاست. این امر می تواند ناشی از موقعیت نادرست دندانها و یا دو فک نسبت به هم باشد یا ممکن است درجاتی از هر دو مشکل در یک فرد موجود باشد.

درمان های ارتودنسی ممکن است تنها بر تصحیح موقعیت دندانها و یا تغییر الگو و جهت رشد دو فک (درمان های ارتوپدیک) متمرکز باشد. از جنبه ی دیگر می توان درمانهای ارتودنسی را به درمان با دستگاه های ثابت و متحرک تقسیم نمود. دستگاه های ثابت دستگاه هایی هستند که در طول درمان ارتودنسی نیازی به خارج نمودن آنها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزای اصلی تشکیل دهنده ی آنها براکت ارتودنسی و سیم می باشد. براکت ها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده میشوند. در بین مردم از اصطلاح سیم کشی یا سیم بستن دندان هم برای اشاره به ارتودنسی استفاده می‌شود. دستگاه های متحرک انواعی هستند که بیمار می تواند در طول درمان آنها را از دهانش خارج کند، البته گاهی این خارج نمودن ممکن است بنا بر تجویز متخصص ارتودنسی محدود به زمان های کوتاهی مانند زمان غذا خوردن یا مسواک زدن باشد.این نوع دستگاه ها در بین مردم به "پلاک" مشهورند.

 

    

۱۰ سوالی که درباره ارتودنسی می پرسند 
 حتما شما هم وقتی دندان هایتان را ارتودنسی کردید، سوال های زیادی درباره زندگی با این سیم ها داشته اید. این نوشته به ۱۰ سوال و جواب رایج درباره همین موضوع می پردازد. 

۱) ارتودنسی طول عمر دندان ها را افزایش می دهد؟ 
 مرتب کردن دندان ها و ارتودنسی موجب قرار گرفتن آنها در موقعیت مطلوب داخل فک می شود که نتیجه آن پخش متوازن نیرو در تمام جهات و کاهش فشار روی ریشه دندان ها است. از طرف دیگر منظم شدن دندان ها به تمیز کردن آنها نیز کمک خواهد کرد. 

۲) ارتودنسی موجب برطرف کردن مشکلات گوارشی هم می شود؟ 
 در حالت عادی هر دندان بالا با دو دندان پایین در تماس است. چنانچه در بیماری این وضعیت دندان وجود نداشته باشد غذا به خوبی آسیاب نشده و هضم غذا و در نتیجه گوارش آن با مشکل روبه رو می شود. درمان ارتودنسی، باعث ایجاد تماس های مناسب و در نتیجه افزایش تاثیر جویدن خواهد شد. 

۳) ارتودنسی باعث درمان مشکلات عضلانی هم می شود؟ 
 افرادی که بیشتر فعالیت خود را با دست راست انجام می دهند عضلات قوی تر با حجم بزرگ تر نسبت به دست چپ دارند اما چون دست ها زیر لباس قرار می گیرند تاثیر زیاد و قابل توجهی در بیننده به وجود نمی آورند. حال اگر شخصی به دلایل مختلف مانند عادت کردن یا کوچک بودن فک و... با دندان های یک طرف غذا بخورد، به مرور زمان عضلات یک طرف از طرف دیگر بزرگ تر و صورت وی نامتقارن می شود و چون در برخوردهای اجتماعی صورت اولین قسمتی است که مورد توجه قرار می گیرد، باید حتما نسبت به رفع این مشکل اقدام کرد. البته مشکلات عضلانی زیادی در سیستم جونده شناخته شده اند که با روش های ارتودنسی قابل درمان هستند. 

۴) سن مناسب درمان ارتودنسی چه سنی است؟ 
درمان ارتودنسی را می توان از اواخر ۳ سالگی تا زمانی که دندان ها وجود دارند، انجام داد. در سنین پایین و دوره دندان های شیری معمولا برای رفع عادات مضر مانند مکیدن انگشت یا پستانک از دستگاه های ساده ارتودنسی استفاده می شود. پس از آن از حدود ۶ سالگی یعنی زمانی که اولین دندان دائمی (دندان آسیا) رویش پیدا کرد. تغییرات اسکلتال در محدوده سنی خاصی امکان پذیر است و معمولا متخصص ارتودنسی پس از حذف عامل به وجودآورنده نسبت به تغییرات ابعاد فکی در جهت های مختلف اقدام می کند. تا حدود سنین ۱۲ تا ۱۵ سالگی میی توان تغییرات اسکلتال و عضلانی مانند بزرگ کردن فک را در بیماران انجام داد.
بهترین سن درمان ارتودنسی با دستگاه ثابت، حدود ۱۲ سالگی است. پس از ۱۲ سالگی با افزایش سن بیمار درمان ها باید محافظه کارانه تر انجام شوند. معمولا پس از ۳۰ سالگی اندکی تحلیل استخوان در فک روی می دهد و متخصص ارتودنسی باید نسبت به نحوه درمان، انتخاب نوع درمان و وجود محدودیت ها به بیمار اطلاعات کامل را بدهد. 

۵) پلاک های متحرک و سیم ارتودنسی چه فرقی با هم دارند؟ 
 دستگاه متحرک حین درمان توسط بیمار قابل خارج شدن و جای گذاری است اما نوع ثابت را فقط متخصص ارتودنسی می تواند جای گذاری کند و در پایان درمان از دهان خارج کند. 

۶) نحوه عملکرد دستگاه های ارتودنسی چگونه است؟ 
 دستگاه های ارتودنسی با اعمال نیرو روی دندان موجب جابه جایی آنها می شوند. این نیروها در حد نیروهای بیولوژیک هستند و دندان پزشک با اطلاع کامل از میزان آنها و محاسبه با روش های خاص درمانی اقدام به اعمال آنها می کند. پس از هر جلسه درمانی ارتودنسی درد اندکی به وجود می آید که علت آن فعال سازی دستگاه توسط دندان پزشک است. 
معمولا این درد ۳ تا ۵۵ روز به طول می انجامد و تا فعال سازی بعدی از بین می رود. برای رفع این درد ارتودنسی می توان مسکن مصرف کرد. استفاده کوتاه مدت از داروهای ضدالتهاب هیچ گونه مغایرتی با درمان های ارتودنسی ندارد (استفاده بلند مدت از داروهای مسکن توصیه نمی شود). 

۷) آیا درمان ارتودنسی نیاز به آماده سازی قبلی بیماران دارد؟ 
 درمان صحیح ارتودنسی  نیاز به نظم خاص و آماده سازی بیماران دارد. این آماده سازی شامل جرم گیری، ترمیم پوسیدگی ها، کشیدن دندان ها (در صورت نیاز) و آموزش بهداشت است. شرط اصلی درمان ارتودنسی موفق، همکاری بیمار و عمل به توصیه های دندان پزشک است. چون درمان ارتودنسی در مدت زمان نسبتا طولانی انجام می گیرد بنابراین علاقه و اشتیاق بیمار در به دست آوردن نتیجه ای خوب، تاثیرگذار است. 

 

۸) وظیفه بیماران حین درمان ارتودنسی چیست و آیا نیاز به رژیم غذایی خاصی است؟ 
 دستگاه های ارتودنسی حساس و آسیب پذیر هستند، پس بیماران باید در حفظ و نگهداری آنها کوشا باشند. از طرف دیگر برای جابه جایی یک دندان، ماه ها زمان لازم است. متاسفانه در صورت آسیب دیدگی دستگاه ها در برخی موارد نتیجه چند ماه زحمت در عرض چند روز یا چند هفته از بین می رود. بنابراین باید در تمام طول مدت درمان ارتودنسی از خوردن غذاهای سخت و چسبناک مانند گز، سوهان و نظیر آن خودداری و به جای گاز زدن میوه ها آن را به تکه های کوچک تقسیم و از چنگال استفاده کرد. 

۹) آیا برای تمیز کردن دندان ها حین درمان ارتودنسی دستورالعمل خاصی وجود دارد؟ 
 معمولا پس از جای گذاری دستگاه های ارتودنسی به علت افزایش گیر غذایی، میزان باکتری و پلاک در محیط دهان افزایش می یابد و درنتیجه امکان پوسیدگی دندان ها زیاد می شود. بنابراین بیمار باید پس از هر وعده غذا دندان ها و دستگاه ها را به دقت تمیز کند. برای این کار می توان از مسواک معمولی یا مسواک مخصوص ارتودنسی که باعث سهولت در تمیز کردن دندان ها می شود، بدون ضربه زدن، استفاده کرد و بهتر است قبل از خواب از دهان شویه فلوراید دار نیز استفاده شود. 

۱۰) تا چه اندازه امکان برگشت درمان های ارتودنسی وجود دارد و چه عواملی در آن دخالت دارند؟ 
 پس از اتمام یک دوره درمانی از وسایل و دستورالعمل های خاصی برای حفظ نتیجه درمان ارتودنسی استفاده می شود. متاسفانه برخی از بیماران پس از مشاهده نتیجه مطلوب به این دستورالعمل ها توجه کافی نمی کنند و سهل انگاری آنها باعث جابه جایی ناخواسته دندان ها می شود که میزان این جابه جایی متغیر است. در اینجا دوباره به اهمیت همکاری بیمار با دندان پزشک پی می بریم. نکته دیگر اینکه بدن انسان در برابر تغییرات ناگهانی واکنش های نامطلوبی نشان می دهد. بنابراین، بهتر است درمان های ارتودنسی به صورت آهسته و پیوسته انجام گیرند. عجله عامل شکست بسیاری از درمان های ارتودنسی است.

 

مطالب مرتبط:

طرح لبخند

ردیف کردن دندان

ارتودنسی لینگوال

ارتودنسی دیمون

ناهنجاری های فک

توضیحاتی درباره انواع ارتودنسی

ارتودنسی ثابت (Fixed orthodontics)

در ارتودنسی ثابت اجزای کوچکی به اسم «براکت» از طریق مواد دندان پزشکی روی سطوح دندان ها چسبانده می شود و بدون آسیب رساندن به دندان از طریق سیم ها و کش های خاصی دندان ها را به سمت مورد نظر سوق می دهند. در روش ارتودنسی ثابت تمام این اجزا ثابت است و بیمار نمی تواند هر زمان که خواست آن ها را از دهان خود خارج کند. این روش معمولا برای درمان های دندانی قابل اجراست، چون علاوه بر حرکت دادن دندان ها، ریشه های آن ها را هم حرکت می دهد. در نتیجه متخصص ارتودنسی کنترل بیشتری روی دندان ها خواهد داشت.
در معالجه ی ارتودنسی ثابت می توان ماهی یک میلیمتر دندان را حرکت داد و این امر در بعضی مقاطع درمانی چندان مشهود نخواهد بود . در برخی موارد از بیمار طبق نوع ناهنجاری دندان کشیده می شود . در این گونه از بیماران در چند جلسه اول ارتودنسی ثابت حرکت دندانها بخوبی مشهود است و دندانها به جای فضای خالی حرکت داده می شوند که از نظر بیمار به خوبی قابل مشاهده است . بیمار می بایست ماهی یک بار جهت درمان ویزیت شود . در هر جلسه بعد از فعال کردن کش ها ، سیم ها و یا فنرهای ارتودنسی ممکن است بیمار مقداری درد داشته باشد که به مرور زمان در هفته اول کاهش می یابد . گاهی در بین جلسات معاینه به خاطر حرکت دندان ها ممکن است مقداری از انتهای سیم های ارتودنسی از آخرین دندان خارج شود وو باعث احساس تیزی و آزار گونه بیمار شود که در این صورت نیاز است بیمار وقت اورژانس گرفته و زودتر از موعد مقرر به مطب متخصص ارتودنسی مراجعه نماید تا انتهای سیم کوتاه شود.. اشکال اصلی آنها این است که چون در دهان ثابت هستند، نمی‌توان برای تمیز کردن ارتودنسی ثابت را از دهان خارج کرد. به علاوه موجب گیر کردن موادغذایی در اطراف سیم‌ها و براکت‌ها شد. اگر این خرده‌های غذایی به خوبی برداشته و تمیز نشوند، به زودی موجب پوسیدگی دندان‌ها می‌شوند. بنابراین اگر متخصص ارتودنسی برای شما این دستگاه‌ها را تجویز کرد باید خودتانن را برای مسواک زدن دقیق و رعایت بهداشت دهان، چند برابر بیشتر از آنچه پیش از این انجام می‌دادید، آماده کنید.
ارتودنسی ثابت برای چه کسانی لازم است؟
سیم‌ها و براکت و نیز سایر دستگاه‌های ارتودنسی ثابت، برای حرکات پیچیده‌تر دندانی و بیشتر برای کسانی که دوران بلوغ را سپری کرده‌اند، استفاده می‌شوند. این دستگاه‌ها می‌توانند با اعمال نیرو به یک دندان آن را از یک محل به محل دیگری در قوس فکی حرکت دهند. این یک حرکت پیچیده دندانی است. همچنین اگر شما در سنین بزرگسالی به فکر مرتب کردن دندان‌هایتان افتاده‌اید، باید خودتان را برای ارتودنسی ثابت آماده کنید. اگر دندان‌های شما چرخش غیرطبیعی پیدا کرده‌اند و یا نیاز است کمتر و یا بیشتر در استخوان فک فرو رفته و یا بیرون آورده شوند، باید روی این نوع ارتودنسی حساب کنید. برای انجام این درمان ارتودنسی، باید حتما به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.

ارتودنسی متحرک:

منظور از ارتودنسی با دستگاه متحرک این است که بیمار می تواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج کند. ارتودنسی متحرک شامل دو دسته کلی می شود یک گروه عبارتند از پلاک های متحرک ساده برای حرکات جزئی دندانی و گروه دیگر شامل پلاک متحرکی که برای رفع ناهنجاریهای فکی مانند عقب بودن فک پایین یا بالا به کار می رود. از دستگاههای ارتودنسی متحرک برای مرتب کردن دندانها در شرایطی استفاده می شود که یا بی نظمی دندانها کم است و در ضمن سن بیمار برای انجام درمان ارتودنسی ثابت کم می باشد. به عبارت دیگر دندانهایی شیری با دندانهای دائمی جایگزین نشده اند. از سوی دیگر دستگاههای ارتودنسی متحرک برای جابجایی فکین نیز به کار برده می شود این دستگاهها برای جلو آوردن فک پایین و یا جلو آوردنن فک بالا براساس نیاز بیمار به کار برده می شوند. پلاک ارتودنسی متحرک می تواند به صورت مستقل و یا به همراه ارتودنسی ثابت به کار برده شود . بعد از هر وعده غذایی پلاک متحرک ارتودنسی می بایست با کمک مسواک و خمیردندان برساژ شوند و سپس زیر جریان آب شسته شوند. لازم به ذکر است که در روزهای اول در هنگام استفاده از پلاک متحرک مشکلاتی درر تکلم، ترشح زیاد آب دهان و غیره برای بیمار ایجاد می شود که معمولاً بعد از چند روز برطرف می شود. بعضی از پلاک های ارتودنسی متحرک دارای پیچ می باشد. با هر بار باز کردن پیچ تنها 25/0 میلیمتر پلاک ارتودنسی متحرک باز می شود که باعث افزایش عرضی فک می شود. در اثر باز کردن پیچ ممکن است فاصله ای بین دندانها ( به خصوص دندانهای جلو ) ایجاد شود که نگران کننده نیست و نشانه پاسخ به درمان ارتودنسی است. با باز کردن پیچ ممکن است مقداری درد احساس شود که برای کاهش درد بیمار می تواند از یک مسکن مانند استامینوفنن استفاده نماید. در صورتی که پلاک ارتودنسی متحرک پیچ داشته باشد، ممکن است در مورد روند سفت کردن پیچ دستگاه و زمان استفاده از آن براساس پیشرفت درمان، تغییراتی داده شود که متخصص ارتودنسی این موارد را به بیمار در حین ویزیتهای درمانی گوشزد می نماید. اگر بیمار چند روز از پلاک استفاده نکند ممکن است پلاک در دهان جای نگیرد که به علت عدم تطابقق پلاک با دهان است. این امر به خصوص در پلاک های ارتودنسی متحرک پیچ دار مشاهده می شود. در هنگامی که بیمار چند روز از پلاک پیچ دار استفاده نمی کند، به دلیل برگشت نتایج درمانی پلاک ارتودنسی متحرک در دهان نخواهد نشست و نیاز است که دوباره قالب گیری شود و به بیمار پلاک دیگری داده شود. در پلاک های پیچ دار باید طبق دستور داده شده در زمان مشخص با آچار داده شده، پیچ آن را سفت کرد..

مزایای استفاده از ارتودنسی متحرک
ارتودنسی متحرک علاوه بر اصلاح فک و دندان های شما ، شستشوی دندان ها را نیز آسان می کند. همچنین بهداشت کلی دهان و دندان را بهبود می دهد و باعث می شود ریسک ابتلا به بیماری های لثه کاهش پیدا کند.برخلاف ارتودنسی ثابت ، ارتودنسی متحرک را می توان هنگام مسواک زدن ،نخ دندان کشیدن یا ورزش در صورت لزوم از دهان خارج کرد.

پلاک ارتودنسی متحرک برای چه کسانی لازم است؟
پلاک های ارتودنسی متحرک برای درمان ناهنجاری های ساده فک و صورت و دندان ها استفاده می شوند. جایی که فقط لازم است دندان ها اندکی مرتب شوند و به جابه جایی کاملی نیاز ندارند. به طور مثال ممکن است دندان های جلویی فک بالای شما اندکی بیرون زده باشد و می توان با این پلاک ها ارتودنسی متحرک زاویه دندان ها را تغییر داد و آنها را مرتب کرد. برای استفاده از این پلاک ها ارتودنسی متحرک به طور معمول می توانید به دندانپزشک عمومی مراجعه کنید. هنگامی که درمان ارتودنسی دندان های شما به پایان رسید، باید به دندان ها فرصت داد تا در موقعیت جدید تثبیت شوند. در این زمان متخصص ارتودنسی یک پلاک متحرک را برایتان تجویز خواهد کرد که باید چند ماه از آن استفاده کنید. این پلاک متحرک، دندان ها را در موقعیتت جدید حفظ می کند تا الیاف لثه ای و استخوان کافی در اطراف ریشه شان تشکیل شود و در موقعیت جدید تثیبیت شوند.
طول دوره ی درمان ارتودنسی متحرک
در حالت کلی طول دوره ی درمان به وسیله ی ارتودنسی متحرک از ارتودنسی ثابت کوتاه تر است به طور معمول ۶ ماه زمان برای نتیجه گیری از ارتودنسی متحرک نیاز است اما زمان دقیق آن با توجه به پیچیدگی درمان توسط متخصص ارتودنسی تعیین می شود.در بعضی موارد ارتودنسی متحرک در ادامه ی ارتودنسی ثابت استفاده می شود.مدت زمانی که برای درمان شما نیازز  است در اولین  ملاقات برایتان تخمین زده می شود.

معرفی سیستم ارتودنسی دیمون
دیمون (Damon) یکی از انواع سیستم های ارتودنسی است که در آن براکت ها قابلیت باز و بسته شدن خودکار دارند. به عبارت دیگر وایر ارتودنسی بدون نیاز به کش یا گره استیل روی براکتت ها نگه داشته می شود. براکت درب کوچکی دارد که پس از قرارگیری وایر داخل آن بسته می شود. ارتودنسی دیمون به گونه ای است که دیگر نیاز به کشهای کوچک در اطراف هر براکت نیست و در نتیجه بیمار می تواند به راحتی اطراف سیم و براکت ها را تمیز کند. در حالی که در روش های معمول ارتودنسی میکرو ارگانیسمها به راحتی می توانند در اطراف کش ها تجمع نمایند وو رعایت بهداشت را به ویژه برای کودکان کم سن دچار مشکل می کند. در ارتودنسی دیمون  بهداشت اطراف براکت ها بهبود یافته و معضل تغییر رنگ کش های دور براکت از بین رفته است .

مزایای ارتودنسی دیمون 
براکت های ارتودنسی دیمون  مزایای متعددی نسبت به براکت های سنتی دارند که عبارتند از :

براکت های ارتودنسی دیمون  ظاهر بهتری دارد
شفاف بودن براکت های ارتودنسی دیمون  (اگر نوع شفاف انتخاب شود) باعث می شود که زیبا به نظر برسند زیرا تقریبا نامریی هستند

در براکت های ارتودنسی دیمون  زمان درمان سریع تر است
مطالعات در این زمینه نشان داده است بیمارانی که از ارتودنسی دیمون  استفاده کرده اند درمانشان را ۷ تا ۲ ماه زودتر از کسانی تمام کرده اند که از براکت های سنتی استفاده می کردند.

تعداد ملاقات های کمتر
مطالعات نشان داده است که بیماران تقریبا به نصف قرار ملاقات های متعددی که برای تنظیم مجدد دستگاه ارتودنسی صورت می گرفت نیاز دارند

ارتودنسی دیمون  مناسب برای کسانی که از راه دور مراجعه می کنند
با توجه به زمان درمان کوتاه تر و دفعات مراجعه کمتر این برای کسانی که از شهرهای دیگر و راه دور مراجعه می کنندگزینه مناسبی است.

فشار کمتر بر دندان ها و در نتیجه درد کمتر.
بیماران گزارش داده اند که با براکت های ارتودنسی دیمون درد آنها تا ۶۰% کاهش پیدا کرده است.

از دیگر مزایای براکت های ارتودنسی دیمون عبارتند از :
1-ایجاد اصطحکاک کمتر که در نتیجه صدمه به ریشه دندان ها نیز کمتر می شود.
2-مکان کمتر برای تجمع باکتری ها بر روی براکت های ارتودنسی دیمون

مطالعات بالینی نشان داده است که براکت های ارتودنسی دیمون در اصلاح ازدحام شدید دندان ها موثر تر و راحت تر است و نرخ بازگشت کمتری دارد.
معایب ارتودنسی دیمون
براکت های ارتودنسی دیمون نیز بی عیب و نقص نیستند .تعدادی از معایب ارتودنسی دیمون عبارت است از :

1-دارای سیم های فلزی می باشد که برای دیگران قابل مشاهده است ، بنابراین شما نمی توانید به طور کلی از دست فلزی که در دهان است خلاص شوید.اما می توانید براکت های شفاف ارتودنسی دیمون را انتخاب کنید تا از براکت های فلزی دوری کرده و دید براکت ها را به حداقل برسانید
2-پوشیدن براکت های ارتودنسی دیمون در چند روز اول کمی آزار دهنده است تا زمانی که شما به آن عادت کنید
3-ارتودنسی دیمون هزینه ی بیشتری نسبت به براکت های سنتی دارد

الاینر های دیگری مانند اینویزیلاین نیز پیشنهاد می شود برای شرایطی که بیمار نمی خواهد براکت های سنتی و فلزی روی دندان هایش دیده شود. البته همه ی افراد کاندید خوبی برای اینویزیلاین نیستند.

ارتودنسی نامرئی چیست؟

ارتودنسی نامرئی اینویزیلاین اصلا براکت ندارد و به معنی ردیف کردن نامریی دندان است. این با براکت های رنگ دندان فرق می کند. براکت های رنگ دندان همه کارهایی که سیستم ثابت ارتودنسی می تواند در درمان انجام دهد و جامع ترین و کامل ترین درمان است، انجام می دهد اما اینویزیلاین یک نوع درمان ارتودنسی متحرک است و مانند ناخن مصنوعی بی رنگ اما متصل به هم برای همه دندان ها استفاده می شود.درمان ارتودنسی نامرئی با قالب گیری از دندان ها و همچنین طراحی روی آنها انجام شده و سپس روی دندان سوار می شود و لازم است که فرد مراجعات متعدد داشته باشد. این نوع درمان براکت نیست و محدودیت های درمان ارتودنسی را با خود به همراه دارد. در موارد خیلی خفیف که نیاز به ارتودنسی باشد، مثلا مختصری دندانن جابه جا شده باشد و برای جابه جایی هم فضا به اندازه کافی باشد و نیاز به کشیدن دندان و جراحی فک نباشد، مورد استفاده قرار می گیرد. اما اگر لازم به کشیدن دندان باشد یا جراحی فکک نیاز باشد، درمان جامعی نیست و در موارد کمی کاربرد دارد و اگر لازم باشد باید انجام شود. در عین حال چون ارتودنسی نامرئی حجم دارد و مقداری از دندان های بالا را می گیرد، معمولا در صحبت کردن اختلال ایجاد می کند. لازم است که موقع غذا بیرون آورده شود، چرا که جویدن را با مشکل مواجه می کند. فرد وقتی دندان بالا و پایین را روی هم می گذارد، حس می کند که فک باز می ماند و احساس خستگی در عضلات ایجاد می کند. برای فردی که واقعا به هیچ وجه نمی توان از براکت ها برای او استفاده کرد و مشکل او بسیار خفیف است و نیاز به کشیدن دندان نیست، می توان از ارتودنسی نامرئی استفاده کرد. موارد کاربرد این درمان تنها ۲ درصد است.

دلایل استفاده از ارتودنسی نامرئی
دیگر مزیت ارتودنسی نامرئی متحرک بودن آن است، بنابراین بیمار می‌تواند با خیال آسوده هر چه دلش می‌خواهد بخورد و دندان‌ها را بدون مشکل مسواک بزند و از نخ دندان استفاده کند. ارتودنسی نامرئی بسیار راحت است و چون در ساخت آن از فلز استفاده نمی‌شود، هیچ خراش یا زخمی داخل دهان ایجاد نمی‌شود. دیگر فایده عدم استفاده از فلز یا سیم این است که بیمار معمولاً زمان کمتری را برای تنظیم ارتودنسی در مطب پزشک سپری می‌کند. با تقبل هزینه ارتودنسی نامرئی این امکان را برای بیمار فراهم می‌کند تا برنامه درمانی خود را از زمان شروع مشاهده و دنبال کند و وضعیت مرتب شدن دندان‌ها را با قبل مقایسه کند.
مدت زمان درمان با ارتودنسی نامرئی
طول دوره درمان ارتودنسی نامرئی به میزان و نحوه نامرتب بودن دندان‌ها بستگی دارد، در هر حال دندان‌های اکثر بزرگسالان در عرض کمتر از یک سال منظم و ردیف می‌شود. اما نوجوانان باید مدت طولانی‌تری، تقریباً ۱۸ ماه، از ارتودنسی نامرئی استفاده کنند. هر چقدر بیمار به برنامه درمانی وفادارتر باشد و مدت بیشتری، حدود ۲۰ تا ۲۲ ساعت در روز، از پلاک استفاده کند، پلاک را فقط برای مسواک زدن و کشیدن نخ دندان در زمان‌های مشخص از دهان خارج کند، خوراکی‌های مناسب را در برنامه غذایی قرار دهد و به طور مرتب به متخصص ارتودنسی مراجعه کند،، سریع‌تر می‌تواند به لبخندی رویایی خود دست یابد. همچنین شما میتوانید از ارتودنسی سریع نیز استفاده نمایید.

مزایا ارتودنسی نامرئی

زیبایی: ارتودنسی نامرئی پلاستیکی شفاف به خوبی روی دندان‌ها می‌چسبد و به سختی قابل مشاهده است. اگرچه نتیجه نهایی استفاده از بریس‌ها یا پلاک‌های فلزی و ارتودنسی نامرئی یکسان است، اما پلاک‌ها، سیم‌ها و بریس‌های فلزی  ارتودنسی بسیار بیشتر جلب توجه می‌کنند و باعث ناراحتی بیمار می‌شوند. دیگر بریس‌های شفاف مانند بریس‌های سرامیکیی و زبانی هر چند به آشکاری بریس‌های فلزی ارتودنسی نیستند، اما همچنان در ساخت آنها از فلز استفاده می‌شود.

راحتی: پلاک‌های شفاف ارتودنسی نامرئی هموار و بدون برجستگی و براق هستند و به خوبی به دندان می‌چسبند. ارتودنسی نامرئی باعث تحریک لثه‌ها یا داخل دهان نمی‌شود و بیمار هر بار که به دلیل وضعیت جدید دندان‌ها و حرکت کردن آنها مجبور به تعویض پلاک ارتودنسی نامرئی می‌شود، ناراحتی بسیار ناچیزی را تحمل می‌کند که آن هم به سرعت برطرف می‌شود.

مراجعه کمتر به متخصص ارتودنسی: متخصص ارتودنسی در زمان مناسب پلاک‌ها را عوض می‌کند و به موازات پیشرفت درمان، قرار ملاقات‌هایی را در فواصل زمانی ۴ تا ۶ هفته‌ای تنظیم می‌کند تا مطمئن شود که درمان به خوبی پیش می‌رود و در صورت لزوم پلاک را عوض می‌کند. اما استفاده از بریس‌های قدیمی مراجعه بیشتر به مطب را جهت تنظیم پلاک ارتودنسی نامرئی ایجاب می‌کرد.

بهداشت دهان: با استفاده از ارتودنسی نامرئی بهتر می‌توان بهداشت دهان و دندان را رعایت کرد. پلاک‌های پلاستیکی متحرک هستند و به راحتی می‌توان آنها را هنگام مسواک زدن و کشیدن نخ دندان از دهان خارج کرد. به علاوه از آنجایی که در برنامه درمان با ارتودنسی نامرئی باید پلاک را پیش از خوردن و آشامیدن خارج کرد، غذای کمتری بین دندان‌ها گیر می‌کند و در نتیجه احتمال بروز مشکل‌های دندان مانند پوسیدگی کاهش می‌یابد. بریس‌های ارتودنسی نامرئی در مجموع گزینه‌ای مناسب برای اشخاصی هستند که دندان‌هایشان اندکی نامرتب است. ارتودنسی نامرئی روش آسان، بی‌دردسر، زیبا و تقریباً غیرقابل مشاهده‌ برای خلق یک لبخند فریبنده و جذاب به شمار می‌رود.

ارتودنسی لینگوال چیست؟

ارتودنسی لینگوال  یک روش درمانی است که در آن دستگاه ارتودنسی (براکت ، سیم و الاستیک) در پشت دندان ها (سمت زبان) قرار می گیرد. با وجود اینکه موقعیت ارتودنسی لینگوال نسبت به ارتودنسی ثابت برعکس شده است اما هر دوی آنها شباهت های زیادی از نظر نوع سخت افزار و اصول ارتودنسی با هم دارند. براکت های لینگوال به خاطر موقعیت مکانیشان گاهیی اوقات “براکت داخلی” نیز نامیده می شوند برخلاف براکت های ارتودنسی معمولی که در قسمت بیرونی دندان ها قرار داده می شوند.

چه کسانی می توانند به وسیله ی ارتودنسی لینگوال درمان شوند؟
بهترین راه (و در واقع تنها راه) برای پی بردن به این موضوع که آیا براکت های ارتودنسی لینگوال می تواند برای شرایط شما استفاده شود یا خیر این است که یک جلسه مشاوره با یک متخصص ارتودنسی ترتیب دهید.با این حال در اکثر موارد ، اکثر بزرگسالان و نوجوانان کاندید خوبی برای ارتودنسی لینگوال هستند. بعضی از پزشکان ممکن است از بعضی جنبه ها نگرانیی  هایی در مورد  انتخاب بیمار داشته باشند.

1-کیفیت نتایج
برخلاف بیاناتی که در دهه های قبل ابراز شد ،ذاتا چیزی وجود ندارد که تکنیک ارتودنسی لینگوال نداشته باشد .نتایجی که می توان از ارتودنسی لینگوال انتظار داشت همانند ارتودنسی ثابت می باشد. کاربرد CAD/CAM های پیچیده و تکنولوژی سیم های انعطاف پذیر رباتیک ، باعث شده است که نتایج روش ارتودنسی لینگوال قابل پیش بینی تر شود.

2-برخورد دندان با براکت
افرادی که دندان هایشان به شدت رو هم قرار می گیرد (اور بایت عمودی عمیقی دارند) ممکن است وقتی در حال جویدن و بستن دندان هایشان هستند نیروهای سنگینی بر روی براکت ها وارد کنند.میزان بزرگ بودن این مشکل می تواند قابل بحث باشد.

مزایا و معایب ارتودنسی لینگوال:

مزایا ارتودنسی لینگوال
1-مزیت اصلی استفاده از ارتودنسی لینگوال این است که غیر قابل مشاهده است .
2-اگر شخصی با دقت به داخل دهانتان نگاه کند ممکن است به صورت اجمالی متوجه دستگاه ارتودنسی شما بشود(به خصوص 3-اگر ارتودنسی لینگوال را روی دندان های پایینی استفاده کنید). در غیر این صورت  ارتودنسی لینگوال به راحتی قابل مشاهده نیستند.
4-اگر فکر می کنید که استفاده از ارتودنسی ثابت برای شما خجالت آور است، ارتودنسی لینگوال یکی از انواع ارتودنسی نامرئی است که می توانید در نظر داشته باشید.
5-قابلیت ارتودنسی لینگوال برای اصلاح مشکلات پیچیده مانند تغییر ارتفاع دندان ، چرخش دندان و بستن فضای خالی بین دندان بیشتر است.
6-در صورتی که بیمار بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت نکند اگر تغییر رنگی ایجاد شود در پشت دندان خواهد بود و قابل مشاهده نیست.
معایب ارتودنسی لینگوال
معایب این روش عبارتند از :
1-یک از اصلی ترین معایب ارتودنسی لینگوال  این است که استفاده و جایگذاری آن مشکل می باشد.
2-و به طور کلی قرار ملاقات هایی که با دکترتان در طول دوره درمان گذاشته می شود زمان بیشتری نبست به ارتودنسی ثابت نیاز دارد زیرا نصب کردن براکت های ارتودنسی لینگوال به دلیل موقعیتی که در داخل دهان دارند کمی مشکل است. با این حال ، با پیشرفت مداوم در طراحی سیستم ارتودنسی لینگوال، این نقاط ضعف، خیلی کم به عنوان یک مشکل به حساب می آیند.