وجود فاصله در بین دندانها

متخصص ارتودنسی دراین نوع ناهنجاری ممکن است مثلا فک بزرگ از پدر و دندانهای کوچک از مادر به ارث گرفته شده باشد. در این صورت به علت کوچکی دندانها و به دلیل فضای اضافه موجود در قوس فکی، بین دندانها فاصله ایجاد می شود. از عوامل دیگری که باعث ایجاد فاصله در بین دندانها می گردد، می توان به نهفتگی یک یا تعدادی از دندانها، فقدان یک یا تعدادی از دندانها، بیرون زدگی دندانهای قدامی، بزرگ بودن زبان و غیره اشاره کرد. دندانهای فاصله دار موجب تحلیل لثه، ایجاد جرم روی دندانها، گیر مواد غذایی در بین دندانها، کاهش بازدهی عملکرد دندانها و عدم زیبایی می گردد که نیاز به درمان دارد. معمولاً فاصله بین دندانها بایستی با دستگاه ثابت ارتودنسی درمان گردد ولی اگر بیمار دارای مشکل فکی هم باشد می بایست در ابتدا مشکل فکی بیمار تصحیح گردد و بعد از تصحیح فکین که حتماً باید قبل از بلوغ انجام شود باید با درمانهای ثابت ارتودنسی فواصل بین دندانها را بست.

در بعضی بیماران به علت فقدان یک یا دو دندان ممکن است بین دندانها فاصله وجود داشته باشد. در این موارد دو راه درمانی بر اساس شرایط بیمار وجود دارد. راه اول اینکه  می توان دندانهای عقب را به سمت جلو آورد و فضای دندانهای قدامی را با به جلو آوردن دندانهای عقب بست که اگر شرایط بیمار چنین اجازه ای را بدهد می بایست این روش درمانی انجام شود که به آن Space closure گفته می شود. راه حل دوم اینکه می بایست به جای فضای دندانهای غایب ایمپلنت قرار داد. در اکثر موارد توافق برای بستن فضای غایب وجود دارد تا اینکه برای بیمار ایمپلنت قرار داده شود ولیکن طرح درمان نهایی بایستی براساس شرایط بیمار، وجود و یا عدم وجود شلوغی دندانها، نمای نیمرخ بیمار، میزان بیرون زدگی دندانهای قدامی و تصاویر رادیوگرافی استوار باشد.

ارتودنسی دیمون

یکی از جدیدترین روش های ارتودنسی دیمون است. به طور معمول باید با استفاده از کش های بسیار کوچک سیم را به براکت های ارتودنسی متصل نمود ولی در روش دیمون از براکت هایی با قابلیت باز و بسته شدن کشویی استفاده می شود در سیستم ارتودنسی دیمون از طریق مکانیسم قفل و بستی که در آنها جایگذاری شده است سیم به براکت متصل می شود. سیستم دیمون به گونه ای است که دیگر نیاز به کشهای کوچک در اطراف هر براکت نیست و در نتیجه بیمار می تواند به راحتی اطراف سیم و براکت ها را تمیز کند. در حالی که در روش های معمول ارتودنسی میکروارگانیسمها به راحتی می توانند در اطراف کش ها تجمع پیدا کنند و رعایت بهداشت را به ویژه برای کودکان کم سن دچار مشکل می کند. در این سیستم بهداشت اطراف براکت ها بهبود یافته و معضل تغییر رنگ کش های دور براکت از بین رفته است.

در رابطه با ارتودنسی دیمون باید تاکید کرد که تبلیغات بسیاری از جمله عدم نیاز به کشیدن دندانها، کاهش طول درمان، افزایش فاصله بین ویزیت های بیمار و کاهش درد بیمار شده است ولی باید گفت تمام این موارد بستگی به نوع ناهنجاری، سن مراجعه، شدت مشکل بیمار و بسیاری از فاکتورهای بیولوژیک دارد که در هر بیمار با بیمار دیگر متفاوت است و در هنگام معاینه بیمار توسط متخصص ارتودنسی مشخص می شود که بیمار نیاز به کشیدن دندان دارد یا ندارد و مدت درمان چقدر طول می کشد. در حقیقت تصمیم گیری نهایی در خصوص نیاز یا عدم نیاز به در آوردن دندان جهت ارتودنسی بر عهده ابزار درمان نیست بلکه بر اساس شرایط بیمار و صلاحدید متخصص ارتودنسی خواهد بود. تا به امروز با وجود پیشرفت هایی که در ابزارهای درمانی صورت گرفته است، هنوز ابزار درمانی که بتواند مدت زمان درمان را به صورت قابل توجهی کاهش دهد، ابداع و معرفی نشده است.