چگونگی روش ارتودنسی لینگوال (زبانی)

در اولین جلسه ملاقات با متخصص ارتودنسی برای استفاده از بریس های لینگوال از دندان های بیمار قالب تهیه می شود. این قالب در ادامه برای آزمایشگاه دندان ارسال شده و طراحی بریس با استفاده از نرم افزار CAD/CAM تهیه شده و تکنولوژی نمونه سازی اصلی به این منظور به کار می روند. در ادامه سیم های لازم، ساخته شده و با تکنولوژی روباتیک خم می شوند. این فرآیند به حدود ۶ هفته زمان نیاز دارد. پس از کامل شدن این فرآیند، بریس های ارتودنسی لینگوال با استفاده از یک فرآیند دقیق به دندان ها چسبانده می شوند. پس از این کار، لازم است بیمار بطور منظم با متخصص ارتودنسی ملاقات کرده تا فرآیند بهبود وضعیت دندان های بیمار تحت نظارت باشد.

مزایا و معایب

در کنار نامرئی بودن، ارتودنسی لینگوال دارای مزایای دیگر نیز هستند. اول اینکه، مزایا و قابلیت های این نوع بریس برای ایجاد تغییرات پیچیده در وضعیت دندان ها همچون اصلاح چرخشی، تغییر در ارتفاع دندان ها، و بستن فضاهای بین دندان ها بسیار بیشتر است. علاوه بر این، حتی اگر بهداشت دهان بیمار در حالت ایده آل حفظ نشود، هر گونه تغییر رنگ در این بریس ها (ایجاد لکه های سفید) در داخل دندان ها بوده و برای سایرین قابل مشاهده نخواهد بود.

همانطور که ممکن است شما بدانید، ارتودنسی لینگوال همچنین دارای مشکلات خاص خود در ناحیه داخل دندان ها هستند. در واقع عادت کردن به قرار گرفتن این بریس ها در کنار زبان به چند هفته زمان نیاز دارد. براکت ها و سیم های بریس معمولاً باعث ایجاد احساس نا همواری در زمان شروع استفاده از بریس می شود که می تواند بر وضعیت صحبت کردن فرد نیز برای یک مدت مشخص تاثیرگذار باشد. علاوه بر این، تمیز کردن ارتودنسی لینگوال دشوار است. در حقیقت، در صورتی که شما مشکلات پریودنتال داشته باشید، بریس های داخلی ممکن است باعث تشدید این شرایط شوند. استفاده از ارتودنسی نامرئی همچنین برای بیمارانی که عاج دندان آنها کوتاه است، امکان پذیر نیست. به هر حال، متخصص ارتودنسی می تواند مناسب بودن بریس های نامرئی را برای شرایط خاص دندان های بیمار در جلسه ملاقات با وی از طریق انجام معاینه  های لازم مشخص نماید.

کار گذاشتن ارتودنسی لینگوال همچنین می تواند برای متخصص ارتودنسی و پرسنل وی دشوار باشد، همچنین به این منظور فشار زیادی به ناحیه داخلی دندان ها وارد می شود. فاصله بین دندان ها در ناحیه داخل آنها کوچکتر است و به همین خاطر کار گذاشتن ارتودنسی لینگوال نیازمند استفاده از سیم های کوچک تر و سبک تر می باشد. این شرایط می تواند مدت زمان لازم برای درمان بیمار را در مقایسه با شرایطی که از بریس های سنتی استفاده می شود، افزایش دهد. کار کردن بر روی فضای داخلی دندان ها و پشت آنها همچنین نیازمند باقی ماندن بیمار به مدت طولانی تر در هر جلسه درمانی است.

هزینه و قیمت

یکی از بزرگترین فاکتورهای تاثیرگذار بر هزینه ارتودنسی لینگوال هزینه مواد اولیه استفاده شده در این نوع بریس ها است. امروزه بیشتر از بریس های فلزی برای بیمار استفاده می شود و این نوع بریس ها می تواند هزینه درمان ارتودنسی را کاهش دهد. علاوه بر این، لزوم استفاده از تکنولوژی CAD/CAM باعث افزایش هزینه ارتودنسی در مقایسه با ارتودنسی خارجی می شود. اصلاحات دقیق، زمان درمان طولانی، و هزینه بالای ابزارهای جانبی مورد نیاز به معنی بالاتر بودن هزینه استفاده از ارتودنسی لینگوال در مقایسه با بریس های عادی ارتودنسی ثابت است.